Montañita, Guayaquil en Lima

We hebben weer een nieuwe vlag op de site staan!!! We zijn inmiddels gearriveerd in Lima, maar we zullen jullie de verhalen van de tijd daarvoor niet ontnemen...
Na de Galapagos hebben we één dagje doorgebracht in Guayaquil. Daar dachten we één dagje even internet te checken en te wassen om daarna te vertrekken naar Montañita. Ook had Irma een nieuwe camera nodig en gelukkig was er een grote straat met alleen maar elektronica zaken, dus die camera was zo in de pocket. Dat "even internetten en wassen" bleek toch niet zo makkelijk te zijn. Het internetcafé had de externe harde schijf gemolesteerd en de wasserette was eerder die week afgebrand, de eigenaar zou het thuis wel wassen en de volgende dag om de afgesproken tijd was de vriendelijke verdwenen. Hoe moest dat nou met onze afritsbroeken!!!??? Maar gelukkig was hij 3 uur later weer aanwezig en konden we met een gerust hard op pad. We namen een taxi naar de busterminal in de verwachting een plein met bussen zoals in Quito aan te treffen. Het was echter een gigantisch winkelcentrum met twee verdiepingen, 150 loketten van verschillende busorganisaties, en een stuk of 100 Gates waar de bussen vertrokken. We kochten dit keer in één keer een kaartje bij de goede organisatie en om 3 uur precies vertrokken we in een super relaxte, half lege bus naar Montañita. De bus reed lekker door en gelukkig zijn hier overal asfaltwegen, dus geen hobbelzieke taferelen. Na 2.5 uur rijden kwamen we aan in Montañita. Een klein plaatsje aan de kust van Ecuador, ten Noorden van Guayaquil. Het staat bekend om het relaxte surfleventje en het bruisende uitgaansleven. Dit vooruitzicht beviel ons wel, dat snap je.
Eenmaal uit de bus gingen we met onze nieuwe makker "Australische Surfdude" op zoek naar een hostel. We waren op zoek naar het hostel: El Centro del Mundo en werden van de ene kant van het dorp naar de andere kant gestuurd. Toen we het vonden bleken we er al twee keer langs te zijn gelopen maar hadden we meteen het hele dorp gezien. We zagen een aanbieding die we niet af konden slaan. Voor 3.50 dollar kon je slapen op een slaapzaal!!! Wij vonden het allemaal prima en besloten dat te doen. De slaapzaal bleek alleen een grote zolder met tientallen platte matrasjes, klamboe's, opbergkisten en gebrek aan muren.
We waren al sinds vertrek niet écht uitgeweest dus we grepen onze kans meteen de eerste avond. We ontmoetten meteen twee jongens uit Nederland die we al kenden vanuit Quito en voor 3 dollar hadden we entree voor een club met ongelimiteerd cocktails en andere drankjes. Je snapt, het feest ging los. Ondanks alles hebben we ons natuurlijk uitstekend gedragen en we lagen zonder grappen om 2 uur op onze zolder. We sliepen heerlijk met de wind door onze haren en de zee op de achtergrond.
Ondanks dat we deze ervaring onvergetelijk vonden besloten we toch op zoek te gaan naar een ander onderkomen.
We hebben nog surfles gehad waarbij Daphne meteen na 1 uur al door haar enkel ging en was uitgeschakeld. Verder hadden ze heerlijke ontbijtjes en alle soorten eten uit de hele wereld.
Na 5 dagen Montañita keerden we terug in guayaquil om de stad nu écht te verkennen. Het bleek dat wij met ons hostel in het lelijke Downtown zaten en we ontdekten een prachtige boulevard, De Malecón 2000, langs de rivier met parken, fontijnen, beelden, een bioscoop en eettentjes. Het was 35 graden en superzonnig, dus ons leek het een goed idee om midden op de dag een flinke wandeling te maken over de boulevard en las Peñas te ontdekken. Las Peñas is een oud wijkje op een heuvel met allemaal gekleurde huisjes en een trap met 444 treden. Om dit te bereiken hadden we 4 liter water, ontelbaar schaduwmomentjes en twee keer de voetjes in de fontijn nodig. 's Avonds zijn we naar de bioscoop gegaan, we maken er een traditie van om in ieder land dat we bezoeken de bios te testen. De prijs kwaliteit verhouding was een stuk gunstiger dan in Miami. voor 1.80 dollar zaten we in een klein zaaltje naar Eat, Love, Pray met Spaanse ondertitels. In de bioscoop zat iedereen met grote bakken popcorn, liters cola en burgers. En tijdens de film gingen tientallen telefoontjes af die rustig werden beantwoord. We moesten er echt heel erg om lachen.
De volgende dag gingen we om 11.30 uur met de bus naar Lima. Een busreis van 24 uur... wás het maar 24 uur. Dus bus zag er prima uit, alleen de airco had het een beetje moeilijk waardoor we de eerste uren echt als duffe vogels naast elkaar zaten. Na een tijdje werd het buiten en dus ook de bus een stuk koeler en om 16.30 uur bereikten we de grens van Peru. Eerst moesten we "uitchecken" bij Ecuador en daarna bestegen we dus bus om Peru in te gaan. De bus moest alleen wel eerst dóór een dorp met markt en alles heen rijden. De kraampjes moesten een beetje wijken maar na een half uur mochten we Peru in. Weer een stempel erbij!!
Toen het eenmaal donker was stopte de bus weer. Dit keer bij een donker station met allemaal schimmige mannetjes met geweren enzo. Er brandde nergens licht en ook in de bus gingen alle lichten uit. We werden er een beetje angstig van, maar na een half uur reed de bus weer verder. We hoopten maar dat onze tassen nog in de bus lagen.
De reis liep een beetje uit... zo'n 7 uur. Na 29 uur rijden reden we een stad in waarvan we vermoedden dat het Lima was. We werden welkom geheten door mannen met geweren en bivakmutsen in een soort torentjes langs de weg. Heel gezellig. We kwamen in een megadrukke verkeerschaos terecht en na twee uur rijden, file en inhaalmanoeuvres leek het einde van de tour in zicht. Op een gegeven moment waren zo klaar met in de bus zitten, dat we de chauffeur zelfs toejuichte toen hij over een vluchtheuvel heen naar een rustigere baan ging en een stuk over de stoep ging inhalen. Na 31 uur buszitten, drie keer kip met rijst, 6 films (waaronder een pandafilm en Mr Bean, heb meelij) en levengevaarlijke taferelen waren we er wel een beetje klaar mee. Gelukkig kregen we onze tassen weer heelhuids terug, en heel soepel regelden we een taxi naar een hostel in de wijk Miraflores dat ons eerder al werd aangeraden.
Het hostel was prachtiger dan we hadden kunnen dromen. Voor 30 Soles hebben we een 6 persoonsslaapkamer zonder kamergenoten, lekker ruime bedden en ruimte voor een dansje. We waren uitgehongerd dus nadat we waren ingecheckt en onze spullen hadden opgeborgen ging we op etensjacht. Vergeef ons voor onze voedselmanieren, maar de keuze was heel makkelijk: Kentucky Fried Chicken!!! Ondanks dat we al 3 keer kip hadden gegeten hadden we nergens méér zin in en het smaakte ons heerlijk.
Gisteren (de volgende dag) hebben we Miraflores verkend, met als resultaat een tas, een paar slippers en een hoedje erbij. Erg cultureel was de dag dus. Lima ligt aan de oceaan dus we hebben een heel stuk gelopen naar het strand. Hier waren honderden mensen aan het surfen en waren ook mooie parken aangelegd langs de kust. Toen we een broodje gingen eten als lunch zat er een Aziatische man met een Franse krant de hele tijd te gluren naar ons. Toen we dat nét aan het bespreken waren pakte hij het meest hilarische boek uit zijn tas: "Learn Dutch in Three Months", we hoopten maar dat hij ons niet had verstaan.
’s Avonds hebben we voor het eerst gekookt in een hostel. Op het menu: Broccoli met aardappelen en tomaten omelet. De aardappelen bleken alleen bij het schillen niet écht aardappelen te zijn en helemaal gelukt waren ze niet. Maar de broccoli en de ei smaakten ook heerlijk met een oud broodje van uit de bus. :)
Vandaag hebben we het oude centrum bekeken en toen we de taxi uitstapten bij Plaza de Armas vielen we meteen met onze neus in de boter. Er bleek een optocht gaande met drumbands en gekleurde dansende mensen. Dat is weer eens wat anders dan een fanfare met majorettes. Een tijdje later hoorden we nog meer getrommel en we dachten dat de optocht weer terugkwam. Maar het bleek de wisseling van de wacht te zijn op het presidentieel paleis. Een half uur durende ceremonie met een fanfare en 100 mannen met prachtige pakken en geweren. De mannen haalden allemaal capriolen uit met hun geweren, ze werden overgegooid, gedraaid, noem maar op. Het was allemaal erg indrukwekkend om te zien.
Tot zover onze ervaringen in Peru. In de komende tijd gaan we naar de World Surfing Games ten zuiden van Lima, naar Ica en Huacachina, Nazca en Cusco. Hebben jullie ook wat om op te zoeken op Google Maps ;)
Laat die reacties maar weer komen!! We vinden het prachtig