Bangkok, Chiang Mai

Sawadee ka!!! We zijn in Thailand aangekomen, vorige week om half 12 ´s nachts. We namen een taxi naar het hotel dat we alvast geboekt hadden en reden ongeveer een half uur naar het centrum van de stad. Onze taxichauffeur, de eerste Thaise persoon met wie we een gesprekje konden voeren was meteen heel grappig. Er was een karaokeset aanwezig in de taxi en discolampen. We hebben ons maar niet gewaagd aan de karaoke, maar de discosfeer in de taxi was gezellig. Ons hotel, The Roofview Hotel, bevond zich in het centrum van Bangkok in een klein straatje. We kwamen onderweg al langs een markt waar het wemelde van de mensen om 12 uur ´s nachts en ook in ons straatje waren er nog wat winkeltjes open. We kochten een grote fles water en gingen slapen in ons relaxte hotelkamertje.
Omdat het de afgelopen weken zulk slecht weer was geweest in Thailand was het niet zo warm de eerste dag, dat was voor ons wel lekker om even te wennen, na koud en regenachtig Australië. We besloten om met de kaart van Bangkok gewoon een stukje te gaan lopen om ons een beetje te oriënteren op deze enorme stad. Na 5 minuten hadden we al geen idee meer waar we waren. De straatnaambordjes zijn in het Thaise schrift en ook de alfabetnamen die er soms staan verschillen steeds per bordje. Daarbij kwam dat bijna bij heel weinig straten überhaupt een bordje was. We stonden op een hoek van een straat te kijken waar we nou waren en waar we heen moesten toen er een man naar ons toe kwam om ons te helpen. Hij vertelde ons niet alleen waar we waren en waar we heen moesten, hij vertelde ons ook dat het vandaag een speciale boedistische dag was en dat de tempels geen entreegeld vragen. Hij schreef op de kaart naar welke tempels we moesten gaan en gaf ons meteen uitleg over de tuctuc’s. Hij hield er zelfs één voor ons aan zodat we meteen op pad konden. Voor 20 Baht (50 eurocent) heeft de tuctuc ons in twee uur naar drie verschillende tempels gebracht, waar hij op ons wachtte tot we klaar waren. We gingen ook nog naar een kleermaker, waar we niet echt wisten wat we moesten doen. We wilden helemaal geen kleding laten maken. Later hoorden we dat de chauffeurs benzine coupons krijgen van de winkels als ze toeristen langs brengen. We zijn naar een toeristenbureau gegaan, waar we de treintickets en accommodatie voor de komende weken hebben geboekt. Het is nu vakantie voor de Thaise mensen, dus daarom kunnen treinen en hostels behoorlijk vol zitten.
We zijn naar Kao San Road gegaan, de backpackersstraat van Bangkok. Een grote straat vol met restaurantjes, barretjes, hostels, massagesalons en een marktje. Op de markt werden we helemaal blij van alle leuke spulletjes voor de extreem goedkope prijs! We hebben onze afding technieken weer even opgevist en hebben wat goede dealtjes gedaan! We hebben ook onze eerste Thaise maaltijd gegeten en daar kunnen we wel aan wennen! Op de markt staan heel veel kraampjes met eten, Pad Thai, spring rolls, vers gesneden fruit, noem maar op. Na de markt en het eten hebben we ons maar eventjes laten verwennen met een Thaise Massage en een manicure/pedicure. De massage was wel even iets anders. We lagen op matjes in een kamertje, terwijl de Thaise vrouwen onze gewrichten kraakten, in onze spieren knepen en onze tenen uit de kom trokken. Het was af en toe even doorbijten, maar na de massage waren we wel weer helemaal soepel! Daphne heeft er wel een paar blauwe plekken aan over gehouden! We kregen een nagellakje die er meteen weer af viel, maar toch was het leuk.
’s Avonds hebben we een cocktailtje gedronken op de Kao San Road, waar Daphne nog heeft afgesproken met Mandy, een oud klasgenootje van de basisschool die stage loopt in Thailand. Dat was erg gezellig, maar om 12 uur waren we toch wel erg moe en zijn we naar het hotel gegaan.
De volgende morgen ging de wekker om half 7, want we hadden een tourtje geboekt. We werden opgehaald met een busje en reden naar de beroemde Floating Market. We voeren in een soort gondel langs alle kraampjes en konden onderweg stoppen om dingen te kopen. Er voeren ook andere gondeltjes met lekkernijen in het rond. De markt was erg leuk, maar een stuk toeristischer dan we hadden verwacht. Er waren bijna alleen maar souvenir stalletjes, terwijl op de foto’s en postkaarten altijd heel veel groenten en fruit bootjes te zien zijn. Toen we weer aan wal gingen zagen we in een ander kanaaltje wel de andere bootjes met groenten en fruit, maar daar zijn we niet langs gevaren. Op de markt hebben we voor het eerst Sticky Rice and Mango gegeten, wat heerlijk! Een soort plakrijst met kokosmelk en suiker en hele zoete mango, een genot. We konden nog op de foto met een hele grote wurgslang, maar dat hebben we maar overgeslagen.
Na de Floating Market zijn we naar de Bridge over the River Kwae gegaan. We hebben het oorlogsmuseum bezocht en zijn over de brug gelopen. Ongelofelijk hoeveel mensen hier zijn omgekomen tijdens de tweede wereld oorlog. Het weer was inmiddels al opgewarmd en bijna dachten we dat wij ook het loodje zouden leggen toen we over de brug in de zon liepen. Gelukkig gingen we snel weer in onze Aircobus naar de volgende bestemming: The Tiger Tempel. Het is een soort groot landgoed waar de monikken ooit twee tijgers hebben opgevangen. Inmiddels zijn het er 110 en is er een heel opvangcentrum gemaakt. Er lopen ook nog zwijnen, herten en buffels in de rondte en ze hebben zelfs een hele grote, dikke, zwarte beer in een groot hok. We mochten op de foto met een babytijger en ’s middags mochten we deel uitmaken van de training van de tijgers. Er was een hele groep tijgers in een dal van het terrein, daar zaten ze aan een ketting zodat mensen met ze op de foto konden. We weten niet precies of we dat zo diervriendelijk vinden, maar losse tijgers zijn ook een beetje gevaarlijk. Een deel van de tijgers werd het uit dal naar hun onderdak gebracht en wij mochten ook een stukje lopen met één van de tijgers. Dit klinkt iets leuker dan het eigenlijk was. De tijger was heel groot en zat aan een soort hondenriem. We moesten met een groepje van 15 mensen in een rijtje lopen en één voor één mochten we, heel snel, 5 meter lopen met de lijn in onze hand terwijl iemand anders foto’s nam. Een beetje nep allemaal.
Daarna was het tijd voor het echte werk. De speeltijd van de tijgers. De tijgers werden naar een soort vijver gebracht waar ze gingen spelen met grote plastic zakken aan stokken. De tijgers sprongen in de lucht, grepen elkaar en gingen helemaal los. Helaas konden we het niet helemaal af kijken, omdat het busje weer terug naar Bangkok ging.
Zondag was onze laatste dag in Bangkok en zijn we naar de weekend markt gegaan. Eerst hebben we geluncht in een restaurant waar een pan met bouillon op een kookplaatje op tafel stond. Je bestelt groenten, noodles, vlees en/of vis en dan kun je alles in de bouillon koken. Als het klaar is schep je het in een kommetje met wat van de bouillon en je hebt een heerlijke soep! Halverwege het eten zagen we dat alle serveersters en obers in een rijtje tussen de tafels gingen staan. Ze hielden hun handen in een speciale pose en we hadden geen idee wat er ging gebeuren. Opeens ging er een heel hip discolied aan en begonnen ze met zijn allen een dansje te doen! Dat duurde ongeveer 2 minuten en iedereen ging weer terug aan het werk alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Wij vonden het in ieder geval geweldig, zouden ze in Nederland ook moeten doen! De weekendmarkt was weer een paradijs voor ons. Alle goedkope, leuke spullen en het lekkere eten.
Zondagavond namen we de trein naar Chiang Mai. Toen we op het station aankwamen vertelde een man, die op het station werkte, dat we op spoor 5 moesten zijn, 20 minuten voordat de trein vertrok. Het verliep allemaal heel soepel, we hebben even gewacht, liepen naar spoor 5, daar stond een trein, we vonden onze stoelen en zijn gaan zitten. Toen we al 10 minuten in de trein zaten kwam er een Engels stel naar ons toe. Volgens hen zat één van ons op een stoel van hen. We snapten het niet en gingen er vanuit dat ze de ticket dubbel verkocht hadden. Toen er 5 minuten later een medewerker van de trein binnen kwam, vroegen we hoe dit zat. Hij vergeleek de tickets en vertelde ons dat we in de verkeerde trein zaten! Deze trein ging helemaal niet naar Chiang Mai en we hadden 3 minuten om naar de trein op spoor 3 te rennen! We pakten onze tassen en renden razendsnel naar de andere trein! Gelukkig was deze nog niet weg, maar het scheelde weinig! De trein was ook nog eens veel luxer dan de andere trein, dus we waren best blij. De treinreis duurde de hele nacht en is speciaal gemaakt om te slapen. We zaten in een soort hokje met 2 andere mensen. Eigenlijk waren het gewoon twee stapelbedden en het onderste bed doet ook meteen dienst als bank. Er was een keuken in de trein waar je avondeten kon bestellen en tijdens het eten maakte Daphne de meest hilarische opmerking ooit. Zonder erover na te denken zei ze: Deze kip is wel een beetje taai!

…

Snap je hem? Taai… Thai… Nou ja, je had er bij moeten zijn. Voor ons was het in ieder geval een reden om de tranen over onze wangen te laten stromen.
We hebben verder nog best lekker geslapen in de trein! Maar goed… Wij slapen overal wel.

Aangekomen in Chiang Mai werden we naar het guesthouse gebracht en de eerste dag hebben we meteen wat activiteiten gepland voor de rest van de week. Ze hebben hier iedere avond een night market en het verveelt ons nog steeds niet om over marktjes te lopen, goedkope hebbedingetjes te komen en lekkere hapjes te eten van de stalletjes.
We hebben de tweede dag een citytour gedaan. Het was meer een taxiservice langs verschillende toeristische dingen, maar desalniettemin was het leuk. We gingen eerst langs een aantal werkplaatsen voor handgemaakte spullen. Zijde, lakwerk, zilver, juwelen, allemaal een beetje te duur voor ons. Na de workshops begon onze tempeltour. We bezochten eerst de indrukwekkende Doi Suthep. Één van de grootste en belangrijkste tempels, bovenop de berg vlakbij Chiang Mai. We liepen eerst de 300 treden van de trap naar de tempel. Aan beide kanten van de trap lag een grote betegelde draak. Bovenop de berg bevond zich een grote binnenplaats met verschillende tempels en altaren. In de tempels zijn natuurlijk heel veel boedas te zien en ook houden ze erg van spiegeltjes en goud. We zijn nog bij een monnik geweest die met een stuk riet ons met water heeft besprenkeld en ons een wit touwtje om onze arm heeft geknoopt. Dit moet veel geluk brengen. We hebben ook nog een klein boedabeeltje voor elkaar gekocht en dat brengt ook geluk. Hopelijk is dat genoeg geluk om ons een zonnige week op de eilanden in het zuiden te bezorgen!
Na de Doi Suthep hebben we nog drie andere tempels in het stadcentrum bezocht. Voor ons lijken alle tempels wel een beetje op elkaar. Veel goud, draken, boeda’s, en hier en daar een monnik. Bij één van de tempels zat een monnik voor het altaar. Je zou echt zweren dat het een pop was. Bij sommige tempels hebben ze een soort wassen beelden van monniken, maar deze was echt! Hij bewoog helemaal niet, zat zo stil en staarde voor zich uit. Maar we hebben hem één keer zien knipperen met zijn ogen, echt helemaal in meditatie. Na de drie tempels in het centrum hebben we genoeg tempels gezien voor deze reis.
Op de derde dag hebben we een kookcursus gedaan, zodat we alle heerlijke gerechten die we hier eten ook thuis nog eens kunnen maken. We gingen eerst naar de lokale markt, waar we uitleg kregen over verschillende ingrediënten en daarna gingen we naar de keuken. We hadden allemaal ons eigen kookstation en kregen uitleg over hoe je verschillende soort rijst klaarmaakt, hoe je currypaste, sticky rice and mango en loempia’s maakt. We hebben zelf soep, curry, en 4 andere gerechten klaargemaakt. Het hoogtepunt was toch wel de vlam in de pan. We maakten een roerbakgerecht en we leerden hoe je de pan zo kunt houden dat je, als je de pan heel heet laat worden en er iets met water bij doet, je een enorme steekvlam krijgt. Even ter uitleg: Op de foto zie je Daphne en een vlam, Irma staat gewoon naast Daphne maar is helemaal verdwenen achter de vlam. Het was wel heel spannend en we hadden ook de halve inhoud van onze pan buitenboord gegooid, maar het gerecht was alsnog lekker!
Na alle inspanning was het tijd om te eten en we hebben al onze gerechtjes heerlijk opgegeten. We hadden zelfs nog wat restjes voor ’s avonds!
’s Avonds hebben we weer iets nieuws geprobeerd: Balance Ball Yoga. Het bleek weer een heel grappige bezigheid te zijn. We moesten op een soort skippybal balanceren en verschillende oefeningen doen, maar het resulteerde er meestal in dat één van ons van die bal stortte en de andere van het lachen ook op de grond belandde. Na een tijdje werd de concentratie iets beter en konden we toch nog een beetje op die bal blijven zitten.
En toen kwam ons hoogtepunt tot nu toe! De olifantenopvang. Donderdag zijn we naar een olifantenopvang gegaan 50 kilometer van Chiang Mai vandaan. We werden weer opgehaald door een busje met 12 andere mensen en maakten eerst een stop bij een papierfabriekje. Wat heeft dat nou met olifanten te maken? Nou, ze maken het papier van olifantenpoep. Heel apart.
Na het papier reden we door naar de echte olifanten en werden we opgevangen door onze gids: Tom. We kregen uitleg over de opvang. In deze opvang leven 16 olifanten. Allemaal zijn we in gevangenschap geboren, ze hebben gewerkt in de jungle voor houthakkers, in circussen, olifantenshows of de toeristische olifantenritjes met de houten bakjes op hun rug. Omdat het geen wilde olifanten zijn kunnen ze niet terug in het wild omdat ze daar niet zouden overleven. Daarom worden ze hier opgevangen, gevoed, getraind en verzorgd tot hun dood. Onze eerste activiteit om de olifanten te leren kennen was het voeren. We kregen een mand vol met suikerriet en de olifanten pakten met hun slurf het riet uit onze handen om het in twee happen weg te werken. Na het voeren gingen we oefenen hoe je op een olifant kunt zitten. We leerden het commando om ze te laten zitten (Non Long!) en de olifant zakt gewoon door zijn benen zodat je erop kunt klimmen. Het is wel even gek om je aan zijn oor vast te pakken en via zijn voorpoot op zijn nek te klimmen, maar deze dieren zijn zo sterk en hebben zo’n dikke huid, dat ze dat niet eens merken. Als je eenmaal op de nek van het dier zit, gaat hij weer staan en dan merk je pas echt hoe groot ze zijn! Je zit echt hoog en kop is echt heel groot. We hebben het opstijgen nog een paar keer geoefend toen het tijd was om een stukje te gaan lopen. We liepen een klein rondje om het gevoel te krijgen en het is eigenlijk net als paardrijden, maar dan is het dier een beetje groter! Je schommelt een beetje heen en weer en de olifanten weet ook precies waar ze heen moeten omdat ze dat rondje iedere dag lopen.
Na de oefeningen kregen we een gigantische lunch en zagen we hoe de olifanten in bad gingen met de verzorgers. Op het terrein waren twee poeltjes waar de olifanten in liepen en zichzelf helemaal nat spoten met hun slurf.
Toen de olifanten weer afgekoeld waren en wij onze buikjes vol hadden, was het tijd voor het echte werk. We kregen met zijn tweeën één olifant toegewezen met wie we de echte wandeling gingen maken. De verzorgers hadden een soort band om de olifant gemaakt, achter de voorpoten, daar kon degene die achterop de olifant zit zich aan vast houden. We kregen een Thaise zonnehoed op en bestegen onze olifant. We reden ongeveer een uur een heuvel op en af om de olifanten een beetje in beweging te krijgen. Als je zo loopt dan wiebelt het en voelt het behoorlijk onstabiel. Je hebt voorop, behalve de kop, niets om je aan vast te houden en je wil ook niet aan die paar haren trekken op zijn hoofd. Het is even balans zoeken en dan gaat het wel. Omdat olifanten niet kunnen zweten koelen ze zichzelf af door met hun oren te wapperen en zichzelf nat te sproeien. Het voelt alsof je schenen blauw worden van die oren die steeds tegen je been aanslaan en het was af en toe echt bukken voor het gesproei. Ze slurpen met hun slurf water uit hun buik en spuiten dit dan rechts, links of op hun buik. Als je geslurp hoort, is het snel kijken waar die slurf heen gaat en wegkijken! Anders is je gezicht zeiknat! Na de wandeling mochten zowel de olifanten als wij even afkoelen. We gingen in bad! De olifanten werden de poel ingebracht en we kregen allemaal een emmer en een borstel om de olifanten eens lekker schoon te poetsen. Binnen de kortste keren ontstond er een watergevecht tussen ons, onze olifant en de andere verzorgers, heerlijk verkoelend! We hebben echt genoten van de olifanten en met een grote glimlach reden we weer terug naar Chiang Mai, dit was echt een ervaring om nooit te vergeten!
In de dagen erna hebben we eigenlijk vooral lekker geluierd. Nu kan het nog! Over 2 weken zijn we alweer thuis en voor je het weet ben je weer aan het werk. We zijn naar de bioscoop gegaan, een traditie die wel in stand hebben gehouden in bijna ieder land! Na de voorfilmpjes klonk er een plechtig muziekje en opeens stond iedereen op. Opeens herinnerden we ons weer wat we in de Lonely Planet hebben gelezen. Bij een aantal openbare gelegenheden, zoals voor de film in de bioscoop, wordt het volkslied gespeeld. Wanneer het volkslied wordt gespeeld stopt iedereen waar ze mee bezig zijn en staat iedereen op. Gelukkig wisten we dat nog en stonden we meteen op en keken naar een filmpje over hoe geweldig de koning was enzovoorts. Na het lied ging iedereen weer zitten en werd de film gespeeld.
Gisteren hebben we helemaal rustig aan gedaan en hebben we ons 3 uur lang laten verwennen in een massagesalon. We kregen een voetmassage en een Thaise massage en voelden ons weer helemaal als nieuw. Toen we ´s avonds nog even over een marktje lopen gebeurde hetzelfde als in de bioscoop. Er klonk muziek en iedereen stond stil, alsof een film op pauze werd gezet! We zijn benieuwd hoeveel bami´s er zijn aangebrand in die 2 minuten!
Vanavond nemen we de trein naar Bangkok, hier komen we morgenochtend aan. We nemen ´s avonds meteen weer de trein naar Surat Thani en gaan dan met de bus en de boot naar Ko Phi Phi. We hebben vernomen dat het weer daar nu een stuk beter is en dat alle problemen in verband met de overstromingen en dergelijke meevallen. We gaan het zien. We hopen op een mooi zonnetje, want het kan natuurlijk niet zo zijn dat jullie daar in Nederland straks bruiner zijn dan wij! (ja… we houden ook het weerbericht van Nederland in de gaten en dat ziet er niet verkeerd uit!)